Finland: the country where I want to be!

Hallo allemaal!

Het is alweer zeven weken geleden dat ik hier in het koude Oulu aankwam! Wat vliegt de tijd snel voorbij zeg! Hoog tijd voor een update van mijn leven hier.

Eind januari op een zondagavond kreeg ik een heel verrassend telefoontje van thuis. Verena had maandags haar laatste tentamen en de rest van de week opeens vrij! Drie keer raden wat er toen gebeurde... Op dinsdag zouden Verena en Mama mij komen opzoeken! Echt fantastisch dat dat zo kon!! Ze hadden veel geluk dat het die week totaal niet koud zou zijn en dat er nog wel mooi sneeuw lag. We hebben veel bezoekjes aan de sauna gebracht en Verena heb ik ook meegenomen naar een filmavond van NISO en ook café Lingua waar Verena haar Engels ging 'verbeteren', haha (ze was de lerares geworden want niemand sprak zo goed engels als zij in dat groepje)! In het mooie bewolkte weer dat we meer hebben hier in Oulu, heb ik ze door de stad rondgeleid en hebben we leuk gewinkeld! Ook zijn we een dagje naar Rovaniemi gegaan waar we na 17 jaar de Kerstman weer gingen bezoeken! Dat was echt heel leuk! Het was een heerlijke dag in de sneeuw. Alles was wit: de straten, de bomen, de lucht, de huizen, alles! Het beste was toch wel dat ik mijn rendierenrijbewijs heb gehaald :D Samen met Mysti en zijn maatje zijn Mama, Verena en ik door het winterlandschap gesleed en ik heb iedereen weer veilig terug naar het begin gestuurd, haha!
De dagen met Mama en Verena vlogen echt te snel voorbij. Het was zo gezellig dat ze hier waren en dat ik hen kon laten zien hoe ik hier woon! Ze hebben mijn huisgenoten, vrienden en vriendinnen ontmoet en we hebben lekker samen gegeten. Het was echt genieten! Dankjulliewel nogmaals :)

Op maandag had ik dan mijn eerste stagedag! Ik loop namelijk stage op een Day Care Center hier in Oulu, om maandagen en vrijdagen! Echt heel leuk dat ik die mogelijkheid gelijk gepakt heb toen ik in de eerste week hier was! Het is eigenlijk vergelijkbaar met onze kleuterklassen. De kinderen zijn tussen de 3 en 6 jaar oud en wij spreken Engels met hen. Sommige kinderen spreken beter Engels dan anderen, en sommige kinderen hebben helemaal niet in de gaten dat ik niet zo goed Fins kan! Het is zo leuk om te zien hoe ze mij verhalen vertellen en dingen willen laten zien zonder dat ze merken dat ik er echt geen touw aan vast kan knopen! Ik heb wel leuk mijn Fins examen gehaald gisteren, maar meer zeggen dan hoe ik heet, waar ik vandaan kom, hoe laat het is en wat ik studeer e.d. kan ik niet zeggen! Gelukkig zijn er ook wijsneuzen die dan zeggen dat ze englantia met mij moeten praten. Kinderen kijken mij dan starend aan en gaan vervolgens verder met hun verhaal in het Fins!
Buiten naar deze verhalen luisteren, luister ik ook naar Engelse verhalen en naar huilende kinderen die gebotst zijn bij het sleeën. Het is heel leuk, hier speelt iedereen buiten in zijn skipak en gaan we lekker sleeën en van sneeuwbanen glijden i.p.v. tikkertje spelen. Binnen doe ik activiteiten met de kinderen zoals boeken voorlezen, met vormen en kleuren werken of knutselwerkjes maken. Ik voel me een echte kleuterjuf al!

Mijn eerste stagedag werd leuk afgesloten omdat Ewoud uiteindelijk toch op het vliegveld aankwam (na heeeeel veel vertraging was ik al bijna terug naar huis was gegaan). Ook de tijd met Ewoud ging veel te snel voorbij! Ik was er al helemaal aan gewend dat hij hier was (of Mama en Verena), dus toen iedereen weer weg was moest ik even wennen hoor!
Ook met Ewoud heb ik de sauna meermaals bezocht :) Het is echt een luxe dat wij die hebben hier in het gebouw! Verder werd er een Pasta Party georganiseerd waarop er lekker voor ons werd gekookt en we erna spellen hebben gespeeld! Ook ESN organiseerde een filmavond waar ik Ewoud mee naartoe nam en we zijn in het Tietomaa Center geweest in Oulu. Het toppunt was denk ik toch wel het LumiLinna in Kemi. Het was een kasteel gemaakt van sneeuw en ijs, in een stad aan het noorden van de Botnische Golf. Het was wel kleiner dan we hadden verwacht, maar zó mooi! Samen met Ewoud heb ik echt een heerlijke tijd gehad! Het is zo leuk om te kunnen laten zien wat ik hier allemaal doe en hoe ik woon!

Toen iedereen weg was begon de temperatuur nog meer te stijgen en de sneeuw te smelten. Het is nu namelijk bijna de hele tijd een graad boven het vriespunt, soms hoger soms toch nog wel lager, maar een héle hoop sneeuw is verdwenen. Dat vind ik heel jammer, het was namelijk duizend keer mooier hier toen er veel sneeuw lag en het goed koud was. Oké, -22 graden is geen pretje als je langer dan een uur buiten bent, maar het was toch beter dan dit!!! Wel is het heel fijn dat de dagen langer duren! Het is ongelooflijk, maar de dag duurt als zó veel langer dan vier weken geleden! Om kwart voor acht begint het al licht te worden en om kwart over vijf is het pas donker (tenzij het een bewolkte dag is, dan duurt de dag toch wel korter). Ik merk dat ik hier nog niet aan gewend ben, want als het donker wordt, heb ik het gevoel dat de dag nog lang duurt, maar dat is niet meer zo want dan is het al vijf uur i.p.v. drie uur! Heel gek!
Wat ook gek is is dat ik echt het gevoel heb dat ik hier altijd al heb gewoond. Ik kan me niet meer zo goed voorstellen dat ik in Nijmegen altijd op de fiets naar de uni ging en met de trein naar Wageningen of Eindhoven reisde. Dat lijkt echt in mijn verre verleden te zijn geweest!

Ik heb het hier ook gewoon echt heel leuk! Ik vier leuke verjaardagsfeestjes en loop door de sneeuw naar de uni (nu dus over ijs en soms lijken schaatsen veel zinniger dan schoenen, want het is echt spekglad als de sneeuw is gesmolten en weer bevriest in de nacht).
Afgelopen vrijdag had ik mijn eerste Sitsit Party! Dat is een typisch Fins studentenfeest met diner. Iedereen kwam verkleed en we moesten van die onzinnige regels volgen anders werd je 'gestraft'. Als je bijv. naar de wc moest/ging terwijl het geen pauze was, een andere taal dan Engels sprak of at terwijl iemand een toespraakje hield of een liedje zong, moest je voor straf dingen doen. Een meisje moest bijv. buiten rondjes rennen, een jongen die naar de wc ging terwijl dat niet mocht, kreeg een waterkan om zijn hand getapet en moest die helemaal opdrinken. En een meisje dat een andere taal sprak, moest opdrukken terwijl ze het Finse volkslied zong (ze kwam uit Finland, vandaar). Sommige dingen waren echt heel flauw, maar het was heel grappig!! Natuurlijk was er ook een afterparty waar nog meer studenten op af kwamen.
Naast al die leuke dingen ben ik ondertussen ook begonnen aan het schrijven van mijn bachelorscriptie! Het was lastig om te starten, maar het moet wel lukken denk ik. Ik hoop dat mijn begeleidende docent er ook zo over denkt! We gaan het zien :)


Ik wens jullie allemaal veel plezier en succes met alles! En geniet van alles dat je doet, want de tijd gaat vanzelf voorbij (ook als je niet geniet, en dat is zonde van je tijd)!

Heel veel groetjes uit het warme Oulu van Marieta